Jóhanna Sig. og ESB

Enn og aftur heldur Jóhanna Sigurðardóttir því fram að ESB muni bjarga öllu á Íslandi.  Eitt af því sem ESB-aðild á að hafa áhrif á eru vextir.  Ja hérna, er Jóhanna búin að gleyma því að hún rak Seðlabankastjóra, þrátt fyrir að Seðlabankinn átti að starfa óháður ríkisvaldinu, að hennar eigin áliti, réði síðan samflokksmann sinn frá Noregi til starfa og áttu vextir nú að lækka hratt og örugglega.  Hvað gerðist síðan ?  vextir hafa mjakast niður á hraða snigilsins.  Staðreyndin er sú að vextir á Íslandi eru ákveðnir á Íslandi, hvort sem við erum í ESB eða ekki, þannig er það í ESB-ríkjunum, sumstaðar eru vextir lágir, en annarsstaðar háir.

Getur verið að AGS hafi vald á Seðlabankanum og noti þvingunaraðgerðir til að halda vöxtum háum.  Rétt er að minnast þess að AGS er hér að kröfu Sandfylkingarinnar og þrátt fyrir samninga við AGS hefur sjóðurinn ekki staðið við sinn hluta samningsins þ.e. að greiða út lán sem átti að koma fyrir þó nokkrum vikum síðan, eða skildi það ver að ríkisstjórn Sandfylkingarinnar sem krafðist aðkomu AGS hafi ekki staðið við sinn hluta samningsins. 

Hverjar eru kröfur AGS ?  við höfum aldrei fengið að sjá þær, þrátt fyrir gagnsæi og að allt sé uppi á borðum þá sýnir Jóhanna aldrei hvaða spil eru á hendi.

Talað er um að allir eigi að taka höndum saman til að leysa málin, allir að leggjast á árarnar.  Hvernig er það hægt þegar forustan gefur ekki taktinn ?  hvernig á fólk að taka þátt þegar það veit ekki hver staðan er eða til hvers er ætlast ?  Það er eins og að segja flugfreyjunni að fara og moka flórinn og hún veit ekki hvar fjósið er.

Ef ríkisstjórnin ætlast til að tekið sé mark á henni verða ráðherrarnir að fara að tala skýrt og umbúðalaust.  Fólk er búið að fá nóg af hálfkveðnum vísum, yfirklóri og leynimakki.

 

Leiði mótun sjávarútvegsstefnu

Siðferði á hraðri niðurleið

Það er ekki bara á Íslandi sem siðferði stjórnmálanna og viðskiptalífsins hefur orðið fyrir áföllum.  Breska þingið hefur sett verulega niður og álit Breta á þingmönnum sínum hefur hrunið.  Breskir þingmenn hafa gengið í sjóði landsmanna til að hygla sjálfum sér.

Í hinum vestræna heimi hefur hvert hneykslið á fætur öðru komið í dagsljósið.  Víða hafa þingmenn verið uppvísir að því að ljúga, svíkja og pretta þjóð sína, stjórnendur stórfyrirtækja í eigu fjölda hluthafa hafa dælt fé í eigin þágu út úr fyrirtækjunum, sem þeim hefur verið treyst fyrir og sett þau á hliðina án þess að skammast sín ekki fyrir það.

Vestrænt siðferði er komið á lægsta plan.  Þeir sem mest svíkja og pretta finnast þeir ekki hafa gert neitt rangt, þeir sjá ekki þann siðferðislega glæp sem þeir hafa viðhaft.  Fólk er búið að fá nóg og ef ekkert er gert til að láta þessa höfðingja bera ábyrgð gjörða sinna er hætt við að illa fari.  Fólk lætur ekki bjóða sér svona lagað endalaust.

Hér á landi er deginum ljósara að ákveðinn hópur manna hefur farið ránshöndum um eigur almennings.  Bankar, sparisjóðir, tryggingafélög, flugfélag, skipafélag o.fl. o.fl. hafa orðið fyrir barðinu á þessum fjárglæframönnum.  En íslenskt réttarkerfi er svo svifaseint og getulaust að fjárglæframennirnir hafa allan þann tíma sem þeir þurfa til að koma eigum undan og fela slóðina.  Íslenskt réttarkerfi er glæpavænt, þ.e. þeir sem eru hinir raunverulegu glæpamenn komast undan, "enginn er sekur fyrr en sekt er sönnuð", en sá sem fremur "smá" glæp (hvað svo sem það þýðir) kemst ekki undan.

 

Hróp gerð að þingforseta

Ólíkar Jóhönnur

Þær Jóhönnur sem mest hafa verið í sviðsljósinu síðustu daga er um margt mjög ólíkar. 

Önnur er hugguleg ung stúlka sem hefur komið fram fyrir hönd þjóðarinnar af miklum sóma, er lífleg og björt yfirlitum, hún syngur eins og engill og allir geta verið stoltir af henni.

Hin er gömul kona sem ætti að vera sest í helgan stein, fer með stjórn landsins eins og sitt eigið einkafyrirtæki, stjórnar með harðri hendi.  Sú Jóhanna syngur falska tóna og er með afbrigðum lélega sviðsframkomu.  Hún neitar að tala við erlenda valdhafa, sennilega vegna þess að hún veit að hún verður ekki aðeins þjóðinni til skammar heldur sjálfri sér einnig.  Þeir eru fáir sem stoltir eru af þessari Jóhönnu.

 

Útlitið bjart næstu daga

Það er að segja veðurfarslega, en efnahags- og stjórnmálalega er útlitið heldur dökkt, eða öllu heldur kolsvart.

Á meðan að ríkið þarf að skera útgjöldin niður um 75 milljarða, ætlar ríkið í samvinnu við Reykjavíkurborg að leggja 14 milljarða í tónlistarhús, en sú upphæð er vægast sagt vanáætluð.

Þessa dagana er ríkið, í gegnum bankana, að yfirtaka hvert fyrirtækið á fætur öðru og þar með að fara í bullandi samkeppni við fyrirtæki sem enn eru í eigu einkaaðila.  Á sama tíma eru fyrirtæki, sem afla þjóðinni gjaldeyris, fyrirtæki sem eru í framleiðslu til útflutnings og eru með fjölda manns í vinnu, svelt fjárhagslega, fá enga aðstoð og ekki er hægt að sjá að stjórnvöldum sé nokkuð í mun að þau lifi kreppuna af.

Það eina sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur hugsar um er að troða íslensku þjóðinni inn í ESB og kasta þar með fullveldi þjóðarinnar á glæ.  Meiri lítilsvirðingu er ekki hægt að sýna þjóðinni eða þeim sem börðust af harðfylgi áður fyrr við að losa okkur undan erlendum yfirráðum.

Farið gæti svo að Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar verði minnst sem þeirra er seldu Ísland fyrir ráðherrastóla, um stundarsakir.

 

Útlitið bjart næstu daga

Enn hækkar verðmiðinn á tónlistarhúsinu

Ef ég man rétt þá var upphaflega gert ráð fyrir að bygging tónlistarhússins myndi kosta 12 milljarða króna.  Vegna lækkunar krónunnar síðustu daga er gert ráð fyrir hækkun á kostnaði upp á litlar 650 milljónir.  Eftir allar þær hækkanir á verðmiða tónlistarhússins frá því að hafist var handa við byggingu þess er áætlað heildarverð komið í 25 milljarða.  Ríkið og Reykjavíkurborg eru búin að skuldbinda sig til að leggja fram litlar 14 milljarða króna, plús ófyrirsíð, ætli það þýði ekki ca. 20 milljarða þegar upp er staðið, sem mun þýða að heildarverð tónlistarhússins fari í cs. 30 milljarða.  Síðan á eftir að gera ráð fyrir árlegum rekstrarkostnaði við húsið sem fellur á skattgreiðendur, ég leyfi mér að skjóta á 1 milljarð á ári á núvirði.

Hvar var verið að tala um að þurfi að spara ? ? ?

 

Tónlistarhús 650 millj dýrara

Sandfylkingin búin að beygja Steingrím J.

Svo virðist sem Sandfylkingunni hafi tekist að beygja Steingrím J. í ESB-málinu.  Í viðtali við DV.is má skilja orð Steingríms á þann veg að hann muni allavega ekki greiða atkvæði gegn umsóknaraðild og jafnvel muni atkvæði hans falla með aðildarumsókn.  Sýnist mér Steingrímur fara í þveröfuga átt við það sem hann hefur áður látið út úr sér í þeim efnum.

Steingrímur eins og margir aðrir sem ekki eru hlynntir aðild að ESB, en vilja samt leggja inn umsókn til að "sjá hvað við fáum út úr aðildarviðræðum", hvað það svo sem þýðir, virðast falla í þá gryfju að halda að lagt verði upp í kosningar um útkomu aðildarumsóknar með því að greiða atkvæði með einföldu jái eða neii.  Ég er hræddur um að menn eigi eftir að rekast á blekkingarvef Sandfylkingarinnar þar sem spurningin sem lögð verður fyrir þjóðina hljóðar þannig að ekki verði um einfalt já eða nei að ræða, heldur verður blekkingum beitt til að plata þjóðina inn í ESB.  Þetta segi ég minnugur þess hvernig Lúðvík Geirsson Sandfylkingarbæjarstjóri í Hafnarfirði ætlaði að reyna að plata kjósendur í Hafnarfirði með "íbúalýðræðinu" þegar kosið var um stækkun álversins í Straumsvík, en honum mistókst ætlunarverk sitt. 

Með þetta í huga og þátt Steingríms J. velti ég því fyrir mér hver viðbrögð hins almenna félagsmanns Vinstri grænna verða.  Ætli Steingrími takist að beygja flokksmenn sína eins og hann hefur verið beygður, eða munu flokksmennirnir rísa upp og lýsa vantrausti á hann ????

Já það verður fróðlegt að fylgjast með Vinstri grænum næstu dagana  ! ! !

Kaarlo Jännäri, fyrrverandi forstjóra finnska fjármálaeftirlitsins...

...segir í frétt á mbl.is:

"Alþingiskosningarnar í vor töfðu töluvert vinnu við enduruppbyggingu íslenska hagkerfisins...".

Nú er það ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur sem tefur enduruppbyggingu íslenska hagkerfisins.

Þingkosningar töfðu endurreisn en voru nauðsynlegar

Rök Össurar fyrir því að sótt sé um aðil að ESB

Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, var ekki í vandræðum með að færa rök fyrir því af hverju við eigum að sækja um aðild að Evrópusambandinu.  Rökin eru þessi "...það er eftir svo miklu að slægjast".  Blaðamaður mbl.is virtist vera sáttur við svör Össurar, eins og allir ESB-sinnar, fleiri rök þarf ekki til.  Það er nefnilega það. 

Við eigum bara að sækja um ESB af því bara, vegna þess að Össur og Jóhanna segja það.

Hvílíkar rökfærslur, maður verður bara kjaftstopp, beygir sig í duftið og játar sig sigraðan.

Staðreyndin er að Sandfylkingin hefur aldrei verið þekkt fyrir rökfestu, en fylkingarfólkið dásamar innantómt orðaflaum og froðusnakk forystu fylkingarinnar.  Fylkingin hefur aldrei, frekar en aðrir ESB-sinnar getað útskýrt af hverju við ættum að sækja um aðild að ESB. 

Af hverju hefur enginn getað sagt af hverju við eigum að ganga í ESB annað en að segja "af því bara" ?  Hvar eru rökin ?

Ríkisstjórnin, með Steingrími Vinstri græna innanborðs, leggur fram "þingsályktunartillögu" um að sótt skuli um aðild að ESB, án þess að færa rök fyrir því af hverju sækja beri um aðild.  Nú er Steingrímur kominn í vond mál í eigin flokki, flokkinum sem hann stofnaði, vegna þess að flokksmenn eru ósáttir við að sótt sé um aðild að ESB, en Steingrímur er tilbúinn að beygja sig í duftið fyrir Jóhönnu, eða er það fyrir ráðherrastólinn ?

Er að furða að álit útlendinga á íslendingum sé lítið ?  Þeir hlægja að okkur.

 

Rökstuðninginn skortir ekki

AGS stefnir að því að ganga endanlega frá íslensku þjóðinni

Sendifulltrúi AGS á Íslandi sagði á fundi Samtaka fjármálafyrirtækja að ekki væru aðstæður til frekari lækkunar stýrivexta umfram það sem þegar er orðin.  Sem sagt vextir eiga að vera áfram háir.  Íslenska þjóðin á að halda áfram að greiða langsamlegasta hæstu vexti sem fyrirfinnast í vestrænum "siðuðum" þjóðfélögum.  Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hefur tekið þá ákvörðun, trúlega að undirlægi Gordons Brúna og ESB-ríkja, að kúga íslendinga út í hið óendanlega.

Ég held að það sé kominn tími til að senda manninn úr landi með sitt hafurtask, slíkt hefur áður verið gert þegar um óæskilegar boðflennur hefur verið að ræða á Íslandi.

Það er ekki nóg með það að AGS vilji viðhalda háum vöxtum heldur á að viðhalda gjaldeyrishöftum enn um langa hríð, jafnvel einhver ár.  Þetta, með dyggum stuðningi norska Sandfylkingar Seðlabankastjórans og ríkisstjórnar Íslands með tvíeykinu Jóhönnu og Steingrím, virðist AGS ætla að takast.

Frekari vaxtalækkunar og afnámi gjaldeyrishafta er ekki að vænta fyrr en búið verður að gera út af við íslensku þjóðina, endanlega.  Þá munu lágir vextir eða frjáls gjaldeyrisviðskipti ekki skipta okkur neinu máli lengur, þjóðin mun ekki hafa úr neinu að spila hvort eð er.  Búið verður að koma öllum auðlindum þjóðarinnar yfir til ESB og við fáum ekki að hafa áhrif á eigin framtíð eða okkar eigin málum yfirleitt.  Þá fyrst verður Jóhanna ánægð og mun væntanlega brosa sínu breiðasta brosi, sem fáir muna eftir að hafa séð.

 

Þaulsetin gjaldeyrishöft

Hvað er málið Jóhanna ? ? ?

Nú þegar ríkisstjórnin undirbýr sig við að leggja fram "þingsályktunartillögu" um aðildarumsókn að ESB er allt leyndó, almenningur má ekki vita hvað ríkisstjórnin er að bauka.

Hvað hefur orðið af gagnsæinu sem Jóhönnu hefur svo oft talað um eða að hafa allt uppi á borðinu.  Af hverju sýna þau ekki á spilin sem þau eru með á hendi ?  er það vegna þess að þau hafa engin tromp ?

Ég held að Jóhanna ætti að hætta öllu froðusnakki, hún er margbúin að sýna fram á, alveg frá því í byrjun febrúar, að það er ekkert að marka hana.  Hún notar frasa sem engin meining er í.

Hvernig væri nú að leggja af ESB-þráhyggjuna og fara að snúa sér að alvöru málum, málum er snúa að fyrirtækjum og heimilum, þeim til bjargar og þar með þjóðinni allri.

Svona leynimakk, eins og ríkisstjórnin hefur viðhaft síðustu mánuði er ekki til að auka trúverðugleika þeirra sem í stjórninni sitja, þvert á móti veldur það óróleika og spennu í þjóðfélaginu sem að lokum gæti breyst í uppreisn.  Fólk er ekki tilbúið að láta bjóða sér hvað sem er, margir eru nú þegar búnir að fá nóg. 

Það eina sem stendur í vegi fyrir annarri búsáhaldabyltingu er sú staðreynd að vinstri öflin sem stóðu að búsáhaldabyltingunni í vetur voru/eru öfgafullir óróaseggir, en almenningur í landinu er friðelskandi fólk sem vill gefa aumum stjórnmálamönnum endalaus tækifæri til að bæta sig, en sú þolinmæði gæti, fyrr en síðar, tekið enda.

 

Ekki hvíli leynd yfir samkomulagi stjórnarflokka um ESB