Framtíðarsýn íslenskra stjórnmálamanna

Það er með hreinum ólíkindum að fólk skuli vilja eiga sína eigin íbúð, ég tala nú ekki um bíl líka, geta klætt börn sín í almennileg föt og sjálft ekki sætta sig við að ganga í druslum.

Veit almenningur ekki að það er bara fyrir "elítuna", gæðavini stjórnmálamannanna að geta leyft sér slíkt.

Hinn venjulegi Jón á bara að sætta sig við að búa í húsnæði sem ríkið skaffar honum, svona eins og það var í Sovét á dögum kalda stríðsins, þar sem fimm manna fjölskylda getur látið fara vel um sig í 70fm íbúð, sem samanstendur af einu herbergi og eldhúsi með WC frami á gangi og tíu aðrar fjölskyldur hafa aðgang að.  Fyrir þessi lúxus ætti Jón að greiða 80% af tekjum sínum.  Krakkarnir geta gengið í skólann, annars yrðu þau of feit hvort eð er, það tæki þau ekki nema 30 til 45 mínútur að ganga aðra leiðina í góðu veðri.  Jón, sem nú býr í Mosfellsbæ en vinnur í Straumsvík, getur verið í verbúð sem samanstendur af 20feta gámi og deild plássi með 25 starfsfélögum sínum.  Jón getur gengið heim einu sinni í viku, á sunnudögum (sem er frídagur hans), en þarf að passa uppá að vera kominn til vinnu á réttum tíma kl. 05:00 á mánudagsmorgni.  20% sem eftir standa af mánaðarlaunum Jóns ætti að duga honum til að framfleyta fjölskyldu sinni, svona næstum því út mánuðinn, ef ekkert kemur uppá s.s. veikindi eða annað ófyrirséð.

Gunna, eiginkona Jóns, getur gengið út í búð, tekur ca. 30mín. aðra leiðina, hún getur komið matvörunum fyrir í litlum bakpoka.  Það sem Gunna kaupir í matvörubúðinni og kemur fyrir í bakpokanum sínum ætti að duga vikuna.  Þar má finna einn lítra af innfluttri mjólk sem má þinna út með vatni, eitt brauð, ýsu eða ufsa í soðið, smjörklípu (innflutt), kjúkling (innfluttan) og nokkrar baunir.  Kartöflur getur hún sótt út í kálgarðinn sinn þ.e. ef hún hefur verið svo forsjál að setja niður í vor og ef hún hefur átt útsæði til að setja niður.  Þar sem litli Jón, sonur þeirra fékk flensu og Gunna þurfti að kalla til lækni, verður hún að sleppa því að fara út í búð síðustu vikuna í mánuðinum, því að peningarnir voru búnir.

Mega Íslendingar bara ekki vara ánægðir með lífið sem Jón og fjölskylda hans búa við, er þetta ekki framtíðardraumurinn ?

Þetta virðist vera sú framtíðarsýn sem stjórnmálaflokkarnir hafa fyrir íslensku þjóðina og ganga stjórnarflokkarnir þar fremstir í fararbroddi.

 

Ríkisvaldið er í þann veg að afhenda erlendum aðilum bankana

Ætlar ríkisstjórnin virkilega að afhenda erlendum aðilum bankana án þess að leiðrétta lánin sem hvíla á hinum almenna borgara fyrst ?  Er meiningin virkilega sú að ekki aðeins á hinn almenni borgari að greiða Icesave-lánin og ekki aðeins að taka á sig gífurlegar skattahækkanir á sama tíma og laun verða lækkuð verulega, heldur verður hinn almenni borgari einnig að greiða að fullu fyrir sukkið sem viðgekst í bönkunum og varð þess valdandi að lán hans hækkuðu upp úr öllu valdi. 

Hinn almenni borgari gat engu um það ráðið að lánin hans hækkuðu eins og raun bar vitni, en hann skal samt þurfa að axla þá ábyrgð að óprúttnir menn léku sér að fjöreggi þjóðarinnar, misstu það og brutu svo að allt glutraðist niður og varð að klessu, en subbuskapurinn lendir á hinum almenna borgara, hann skal þrífa upp eftir sukk óreiðumannanna.

 

Heldur 5% hlut í Íslandsbanka

Vandræðagangur stjórnarsinna

Nú er allt gert til að beina sjónum manna frá vandræðagangi ríkisstjórnarinnar.  Stjórnarsinnar telja að með því að beina sjónum manna að Ingólfstorgi og fyrirhuguðum framkvæmdum við torgið, megi beina sjónum manna frá vandræðagangi ríkisstjórnarinnar þegar kemur að almenningi í landinu.

Hvort ætli vegi þyngra hjá stjórnarliðum, Ingólfstorg eða heill hins almenna borgara ?  breytt Ingólfstorg eða uppbygging atvinnulífsins ?

Ég er hér ekki að taka afstöðu til framkvæmda við Ingólfstorg, en mér þykir undarlegt að fólk sem hefur haldið sig til hlés og látið lítið fyrir sér fara í umræðunni um velferð heimilanna og fyrirtækjanna skuli nú allt í einu þegar fjallað er um breytinga á Ingólfstorgi, hafa skoðanir á dauðum hlutum meðan almenningur í landinu blæðir og þá þegir þetta sama fólk þunnu hljóði.

Þvílíkur tvískinnungur.  Svona er vinstristefnan í hnotskurn.

 

Uppákoma til að vernda Ingólfstorg

Svik AGS við ríkisstjórn Íslands

Til stóð að AGS myndi greiða annan hluta láns til íslenska ríkisins í febrúar eða mars s.l., en enn bólar ekkert á efndum.  Nú stóð til að fjalla um málefni Íslands á fundi AGS 14.september, en úr því verður ekki s.k.v. upplýsingum frá forsætisráðuneytinu.  Segja menn þar á bæ að um "misskilnings" hafi verið að ræða að taka ætti málefni Íslands fyrir þann dag.

Ljóst er að Ísland er ekki á dagskrá hjá AGS, nú er búið að þvinga íslendinga til að taka á sig skuldbindingar gagnvart Breskum og Hollenskum nýlendusinnum og þá þarf ekki að hafa áhyggjur af Íslandi meir.  Plott AGS, Breta og Hollendinga virkaði og nú erum við föst í skuldaklafa sem Bretar og Hollendingar komu okkur í með aðstoð AGS, ESB og Norðurlandaþjóðanna.

Hverir þarfnast óvina þegar þeir eiga vini sem þessa ?

 

Ekki á dagskrá 14. september

Hverjar hafa afskriftir bankanna verið ?

Það er lögmæt krafa almennings í landinu að fá að vita hversu mikið bankarnir hafa afskrifað og hvaða "stóru" aðilar var afskrifað hjá og hversu mikið var afskrifað hjá einstökum viðskiptamönnum með lán umfram 100milljónir, svo dæmi sé tekið.

Á sama tíma hefur ríkisstjórnin ekki tekið í mál að leiðrétta lán hjá almenningi, viðskipta- og félagsmálaráðherrar hafa báðir lýst því yfir að slíkt kæmi ekki til greina.  Stjórnmálamenn ríkisstjórnarflokkanna, þó ekki allir, spyrja hvaðan eigi að taka peningana.  Ég spyr á móti, hvernig er endalaust hægt að hækka lán almennings í formi verðtryggingar ? og hvaðan komu þeir peningar ? 

Á sama hátt og verðbætur eru lagðar á höfuðstól lána er hægt að snúa dæminu við og reikna verðtrygginguna til baka og lækka lánin þar með.  Þetta er mjög einföld aðgerð, vilji er allt sem þarf, eins og einhver sagði. 

Eins og hækkun verðtryggingar hefur verið færð til tekna í rekstrarreikningi bankanna, yrði leiðrétting verðtryggingarinnar færð til gjalda.  Auðvitað tapa lánastofnanirnar á slíkri aðgerð, en þær hafa á sama hátt stórgrætt á óeðli verðtryggingarinnar mörg undanfarin ár.

Hér er um réttlætismál að ræða.  Heimilin hafa tekið á sig ómældar byrgðar af hálfu lánastofnana til að halda þeim uppi og eigendum þeirra.  Nú bendir allt til þess að bankarnir hafi afskrifað stórar upphæðir af lánum þeirra sem fóru geyst, lifðu hátt og komu þjóðfélaginu á hliðina.  Það hlýtur því að vera krafa almennings að stjórnmálamenn taki til sinna ráða og krefji bankana svara og ef með þarf að skipta þeim út sem tekið hafa slíkar ákvarðanir og lögsækja ef ástæða þykir til.

Mikið hefur verið talað um nauðsyn gegnsæis og fóru stjórnmálamenn stjórnarflokkanna mikinn í þeirri umræðu, áður en núverandi ríkisstjórn komust til valda.  Nú hafa þessir sömu aðilar tekið þá ákvörðun að láta sem minnst fyrir sér fara í von um að almenningur gleymi orðagjálfri þeirra. 

Gegnsæi er það sem þarf og aldrei meira en í nú.  Almenningur er orðinn langþreyttur á þeirri spillingu sem viðgengst og krefst breytinga og það ekki seinna en strax.

 

Aðgerða þörf fyrir fyrirtæki og heimili

Ný útflutningsgrein ?

Getum við ekki flutt út verðtrygginguna, gengissigið, sykurskattinn, svo eitthvað sé nefnt ?

 

Kreppan flutt út

Lánshæfiseinkunnir enn neikvæðar þrátt fyrir . . .

Fyrir kosningar í vor sagði forsætisráðherra, Jóhanna Sigurðardóttir, ítrekað, að við það að leggja inn umsókn um aðild að Evrópusambandinu, myndi krónan styrkjast, traust á Íslandi og íslensku efnahagskerfi aukast meðal erlendra aðila.  Með því að samþykkja Icesave-samningana átti lánshæfismat að hækka og við eiga greiðari aðgang að erlendu lánsfé.  En hvað gerist nú ?  Við erum búin að sækja um aðild að ESB, við erum búin að samþykkja Icesave, en af hverju hækkar lánshæfismat íslenska ríkisins ekki ?  Af hverju hefur traust erlendra aðila á Íslandi ekki aukist ?  Er ekki einhver hugsunarvilla hjá ríkisstjórninni og stjórnarflokkum hennar ?

Þegar ég vann í banka þá voru vaxtakjör lánþega hærri eftir því sem viðkomandi skuldaði meira, það hlýtur að gilda það sama um ríkisvaldið og eftir því sem lánþegar voru skuldsettari þeim mun erfiðara áttu þeir með að fá ný lán.  Gilda aðrar reglur þegar málið snýr að íslenska ríkinu ?  Ég held ekki.  Þess vegna segi ég enn og ítreka: Það hlýtur að vera einhver hugsunarvilla í gangi hjá ríkisstjórninni og stjórnarflokkum hennar.

 

Óbreytt lánshæfiseinkunn

Að leita raunhæfra leiða til að koma til móts við heimilin í landinu

Furðulegt er að fylgjast með hámenntuðum sérfræðingum bögglast við að koma saman hugmyndum er lúta að því að bjarga heimilunum í landinu.  Þær hugmyndir sem Þórólfur Matthíasson er að rembast við að koma á framfæri, ganga of skammt, taka allt of langan tíma í framkvæmd og kæmu of seint fyrir heimilin.

Nú, loksins, eru nokkrir ráðherrar farnir að sjá og viðurkenna að líklega þurfi að koma til þess að færa niður lán, má þar nefna hinn hámenntaða Gylfa Magnússon, viðskiptaráðherra og lögfræðinginn, Árna Pál Árnason, félagsmálaráðherra, sem báðir höfðu lýst því yfir að ekki kæmi til greina að fara út í slíkar aðgerðir.  Kýs ég að kalla slíka niðurfærslu leiðréttingu lána.  Ekki dugir að framkvæma þá leiðréttingu eingöngu hjá þeim sem eru þegar komnir í þá stöðu að geta ekki greitt af lánum sínum, heldur þarf að framkvæma þessa leiðréttingu hjá öllum þeim sem eru með verðtryggð- og gengistryggð lán, því allir hafa þurft að taka á sig auknar byrgðar af lánum vegna aðgerða bankanna í aðdraganda hrunsins.  Þeir sem eru í þeirri stöðu að geta ekki greitt lengur af lánum sínum þurfa síðan enn frekari niðurfellingu, þannig að þeim sé gert kleift að borga og lifa mannsæmandi lífi.

Nú stendur upp á ríkisvaldið að grípa inn í og framkvæma þessar leiðréttingar og það strax, þetta mál þolir enga bið.  Nú þegar hefur dregist fram úr hömlu að slá skjaldborg um heimilin, en það er einmitt það fyrsta sem lá á að gera þegar núverandi ríkisstjórn tók við völdum, en sökum þess að ekkert hefur verið gert fram að þessu eru mörg heimili komin í mjög alvarlega stöðu og er þar sinnuleysi stjórnvalda um að kenna.

Leiðrétting lána, aðgerðir STRAX.

 

Grunnur að lausn á vanda heimila?

Brúarsmiðurinn mikli

Þegar menn taka að sér að byggja brú yfir gjá þarf að gæta að því að brúin nái yfir gjána beggja vegna, að öðrum kosti kemur brúin ekki að neinu gagni.

Forseti vor tók að sér að reyna að byggja brú milli þings og þjóðar, en honum fórst það ekki vel úr hendi.  Brúársmíðina hóf hann hjá Alþingi/ríkisstjórn, en brúin nær ekki til þjóðarinnar.  Nú er gap milli þings og þjóðar annarsvegar og forseta og þjóðar hinsvegar.

Slæmt er það þegar Alþingi bregst þjóðinni og ekki er það síður slæmt þegar forsetinn bregst þjóðinni, eins og gerst hefur ítrekað í tilfelli núverandi forseta.

Hið rétta í stöðunni væri að ekki aðeins forsetinn segði af sér, heldur einnig þeir 48 þingmenn sem ekki sögðu NEI við Icesave-nauðarasamningana.

Yfirlýsingin hefur ekkert lagalegt gildi

Hið rökrétta í kjölfar Icesave-nauðasamningsins

Þar sem Alþingismenn, allir nema 14 þingmenn, hafa tekið þá ákvörðun að leggja óbærilegan skuldaklafa á íslensku þjóðina er hið rökrétta í kjölfar þess að afskrifa allar aðrar skuldir sem hvíla á heimilum landsmanna, þ.e. íbúðarlán,  bílalán, námslán, neyslulán, yfirdráttarlán og önnur þau lán sem hvíla á heimilum landsmanna.

Ef við eigum að geta risið undir þeirri byrgði sem ríkisstjórnin, með fulltingi Alþingis, hefur lakt á herðar landsmanna, verða þeir hinir sömu að sjá til þess að landsmenn geti greitt umræddan nauðasamning.  Fyrsta skrefið í þá átt að gera okkur kleyft að greiða Icesave-nauðasamninginn hlýtur þá að vera að fella niður allar aðrar skuldir sem hvíla á heimilum landsmanna.

Nú kalla ég eftir slíkum aðgerðum og það strax.