Er borgarfulltrúum stætt á að sitja áfram í borgarstjórn?

Hvert klúðrið á fætur öðru hjá þessari ólánsömu borgarstjórn leiðir til þeirrar niðurstöðu að ekki er um annað að ræða en afsögn allra borgarfulltrúa. Þetta fólk hefur gengið fram af þjóðinni með því að fremja pólitískt og efnahagslegt hryðjuverk á íslenskum almenningi. Maður gæti haldið að Björk hafi lært eitthvað um hryðjuverk í "Palestínu".

Auðvitað á borgarstjórn öll að biðja þjóðina fyrirgefningar á framferði sínu, ekki bara þeir sem greiddu tillögu Bjarkar atkvæði sitt heldur einnig þeir sem sátu hjá, þeir höfðu ekki pólitískan kjark til að standa í lappirnar af ótta við pílitískan rétttrúnað, sem vinstrimenn eru duglegir að flagga framan í fólk.

Afsökunarbeiðni borgarstjórnar er ekki nóg, þetta fólk verður að segja af sér, þau hafa sýnt svo ekki verði um villst að þeim er ekki treystandi fyrir hagsmunum Reykjavíkurborgar. 

Síðan er okkur Íslendingum ljúft og skylt að fyrirgefa þeim þegar við sjáum iðrun þeirra í verki.

 

Reynt að lágmarka tjónið

Hryðjuverkaríkið Ísrael

Mikið er gott hversu vel almenningur er að sér um málefni Ísraels og "Palestínu".

Íslenskur almenningur veit líklega um þau hryðjuverk sem Ísraelar frömdu við landamærin að Gaza í fyrra þegar þeir settu upp sjúkratjöld til að hlúa að særðum "Palestínumönnum", en þangað leituðu fjöldi fólks, hvílíkt óréttlæti.  Eða sjúkraskýlin sem þeir eru með við landamærin að Sýrlandi, en þangað kemur fjöldi manna.  Það eina sem þeir fara fram á er að þeir karlmenn sem þangað leita séu vopnlausir, hvílík skömm.  Ekki er spurt hvort þeir séu hermenn Sýrlensku stjórnarinnar, hryðjuverkamenn s.s. ISIS eða óbreyttir borgarar, allir fá aðhlynningu, hvílíkt óréttlæti.

Íslenskur almenningur veit víst einnig að fyrir tveimur til þremur árum leitaði eiginkona Abbas [ekki veit ég hvort hann á eina eiginkonu eða fleiri] til sjúkrahúss í Ísrael til að fá læknisaðstoð.  Hvílík skömm að hlúa að "Palestínumönnum" ég tala nú ekki um svo háttsettu fólki, ef það eru ekki hryðjuverk þá veit ég ekki hvað.  Meðan á stríðinu við Gaza í fyrra stóð fékk dóttir Haniyeh leiðtoga Hamas aðhlynningu á sjúkrahúsi í Ísrael, ekki var það vegna þess að hún hafði særst í árásum hryðjuverkamannanna frá Ísrael, heldur var einhver sjúkdómur að hrjá hana.

Daglega leita "Palestínumenn" á náðir Ísraels til að fá aðhlynningu sem þeir fá ekki í "Palestínu" jafnvel þótt Sveinn Rúnar sé á staðnum, og ekki borga þeir krónu fyrir, hvorki Abbas eða Haniyeh.

Nei kæru vinir, mér þykir ljóst að íslenskur almenningur veist ósköp lítið hvað er að gerast á þessum slóðum.  Í fyrra kvartaði kona á Gaza svæðinu undan yfirmönnum Hamas að þeir skuli leggja líf og limi Gazabúa í hættu með því að láta fólk, konur og börn vera þaðan sem þeir skjóta eldflaugum yfir á Ísrael vitandi að Ísrael muni svara.  Kona þessi birtist á youtube þar sem hún úthelti skömmum yfir leiðtoga Gaza.  Hún hvarf af yfirborði jarðar og Ísrael kennt um.

Ísrael vinnur hörðum höndum að því að bjarta lífum, jafnt Ísraelsmanna sem og "Palestínumanna".  "Palestínumenn" vinna hörðum höndum að því að eyða lífum, jafnt Ísraelsmanna sem og "Palestínumanna".  Þeir líta á það sem hagsmuni sína ef nógu margir "Palestínumenn" falla fyrir hendi Ísraelsmanna og ekki síst ef um börn og konur eru að ræða.  Ef þeim finnst Ísraelsmenn ekki gera nót í að fella "Palestínsk" börn, þá gera þeir það sjálfir og kenna Ísraelsmönnum um.  Hamaz og önnur hryðjuverkasamtök virða mannslíf einskis, ekki einu sinni "Palestínumanna".

Ekki hlusta á einhliða áróður RUV eða 365 miðla, fólk getur kynnt sér málin sjálft, af nógu er að taka t.d. á youtube, en þar má sjá sjúkrabíla á "Palestínsku" yfirráðasvæði og börur bornar með deyjandi manni á sem stendur síðan upp og gengur á braut þegar að sjúkrabílnum kemur.  Mýmörg dæmi eru um akkúrat svona viðburði, en það má klippa þetta til áður en sett er í loftið af BBC, CNN, RUV og Stöð2 svo það falli að pólitískum rétttrúnaði.

 

Af hverju eru "Palestínumenn, flóttamenn" meðal bræðra sinna, annarra araba?

Arabaríkin sem margir "Palestínumenn" lifa í sem "flóttamenn" og búa í "flóttamanna búðum", þ.e. til að mynda Líbanon, Sýrland og Jórdanía, líta ekki á "Palestínumenn" sem fullgilda meðlimi þeirra ríkja og vilja ekki veita þeim ríkisborgararétt.  Litið er á "Palestínumenn" í þessum ríkjum sem tímabundið vandamál. 

Nú þegar Sameinuðu þjóðirnar ætla að skera niður styrki, sem ætlaðir eru til að mæta kostnaði ríkjanna, sem er til kominn vegna "Palestínskra flóttamanna", fer hrollur um ráðamenn og íbúa þessara þjóða, sem vilja heldur líta á "Palestínumenn" sem dýr í frumskógum, en að veita þeim grunn þjónustu.

Já, bræður eru stundum bræðrum verstir.

Af hverju eru "Palestínumenn, flóttamenn" meðal bræðra sinna, annarra araba?

Sjá grein, á ensku, um þetta hér fyrir neðan.

 

 

Jordan: We Do Not Want Palestinians

By Khaled Abu Toameh September 17, 2015 , 8:00 am

 

 

 

 

 

 

 

“Improve the living conditions of the Palestinian refugees. Allow them to settle down. Give them citizenship so that they can live as human beings.” — Dr. Ahmad Abu Matar, an Oslo-based Palestinian academic, blasting Arab the world for its continued mistreatment of Palestinians.

The Arabs do not care about the Palestinians and want them to remain Israel’s problem. Countries such as Lebanon and Syria would rather see Palestinians living as “animals in the jungle” than grant them basic rights such as employment, education and citizenship.

It is no surprise that refugees fleeing Syria have no ambitions to settle in any Arab country. They know that their fate in the Arab world will be no better than that of Palestinians living in Jordan, Syria, Lebanon and other Arab countries.

A recent decision by the United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA) to cut back its services has left Jordan and other Arab countries extremely worried about the possibility that they may be forced to grant citizenship rights to millions of Palestinians.

During the last few weeks, many Jordanians have expressed deep concern that the UNRWA measures may be part of a “conspiracy” to force the kingdom to resettle Palestinian refugees.

According to UNRWA figures, more than two million registered Palestinian refugees live in Jordan. Most of the refugees, but not all, have full (Jordanian) citizenship, the figures show. The refugees live in 10 UNRWA-recognized camps in Jordan.

image: http://www.gatestoneinstitute.org/pics/large/641.jpg

The “Cyber City” refugee camp in Jordan, where a number of Palestinians are being housed. (Image source: ICRC)

Jordan is the only Arab country that has granted citizenship to Palestinians. Still, many Jordanians see their presence in the kingdom as temporary.

Although there is no official census data for how many inhabitants are Palestinian, they are estimated to constitute half of Jordan’s population, which is estimated at seven million. Some claim that the Palestinians actually make up two-thirds of the kingdom’s population.

Over the past few decades, the Jordanians’ biggest nightmare has been the talk about resettling the Palestinians in the kingdom by turning them into permanent citizens. The talk about turning Jordan into a Palestinian state has also created panic and anger among Jordanians.

Jordan’s “demographic problem” resurfaced last week when a senior Jordanian politician warned against plans to resettle Palestinian refugees in the kingdom.

Taher al-Masri, a former Jordanian prime minister who is closely associated with the ruling Hashemite monarchy, sounded the alarm in an interview with a Turkish news agency.

Commenting on UNRWA’s severe financial crisis, which has resulted in cutting back services to Palestinian refugees living in Jordan, Syria, Lebanon, the West Bank and Gaza Strip, al-Masri said: “I believe this is part of a plan to turn the issue of the Palestinian refugees into an internal problem of Jordan. UNRWA is paving the way for liquidating the Palestinian cause.”

Al-Masri, whose views often reflect those of the monarchy, expressed fear that the UNRWA cutbacks would prompt the world to consider the idea of turning the Palestinians in Jordan into permanent citizens, especially as most of them already carry Jordanian passports.

Al-Masri and other Jordanian officials maintain that Jordan is entitled to protect its “national identity” by refusing to absorb non-Jordanians.

Earlier this week, Jordanian Prime Minister Abdullah Ensour raised many eyebrows when he announced that there were more than two million Palestinians living in Jordan who are not permanent citizens. Ensour was apparently referring to those Palestinians who carry temporary Jordanian passports.

Jordanian and Palestinian political analysts described Ensour’s comments about the Palestinians in Jordan as “fuzzy” and “controversial.” They noted that Ensour mentioned the Palestinians together with Iraqi and Syrian refugees who have found shelter in the kingdom in recent years, and that therefore the Jordanians consider the Palestinians’ presence in their country only temporary.

“The remarks of the prime minister are ambiguous, controversial and very worrying,”commented Bassam al-Badareen, a widely respected journalist in Amman. “He referred to the Palestinians as being part of the foreigners and Iraqi refugees in Jordan.”

Ensour’s remarks, like those of al-Masri, are further proof that Jordan and the rest of the Arab world are not interested in helping solve the problem of the Palestinian refugees. Jordan, Lebanon and Syria — the three Arab countries where most of the refugees are living — are strongly opposed to any solution that would see Palestinians resettled within their borders.

That is why these countries and most of the Arab world continue to discriminate against the Palestinians and subject them to Apartheid laws and regulations. Although Jordan has granted citizenship to many Palestinians, it nevertheless continues to treat them as second-class citizens.

In the past few years, the Jordanian authorities have been revoking the citizenship of Palestinians in a move that has been denounced as “unjust” and “unconstitutional.”

The Arab countries have consistently justified their discriminatory policies against the Palestinians by arguing that this is the only way to ensure that the refugees will one day return to their former homes inside Israel. According to this logic, the Arab countries do not want to give the Palestinians citizenship or even basic rights, to avoid a situation where Israel and the international community would use this as an excuse to deny them the “right of return.”

But some Palestinians reject this argument and accuse the Arab countries of turning their backs on their Palestinian brothers.

Dr. Ahmad Abu Matar, a Palestinian academic based in Oslo, blasted the Arab world for its continued mistreatment of Palestinians.

“All the Arab countries are opposed to resettlement and naturalization of Palestinians not because they care about the Palestinian cause, but due to internal and regional considerations,” Abu Matar wrote. “We need to have the courage to say that improving the living conditions of Palestinian refugees in the Arab countries, including granting them citizenship, does not scrap the right of return.”

Noting that Palestinians have long been deprived of their civil rights in the Arab world, particularly in Lebanon, where they are banned from working in many professions and live in camps that do not even suit “animals in the jungle,” Abu Matar pointed out that the U.S .and Europe have opened their borders to Palestinians and even given them citizenship.

Addressing the Arab countries, the academic wrote: “Improve the living conditions of the Palestinian refugees. Allow them to settle down. Give them citizenship so that they can live as human beings.”

But Abu Matar’s appeal is likely to fall on deaf ears in the Arab world. The Arabs do not care about the Palestinians and want them to remain Israel’s problem. Countries such as Lebanon and Syria would rather see Palestinians living as “animals in the jungle” than grant them basic rights such as employment, education and citizenship.

It is no surprise that refugees fleeing Syria have no ambitions to settle in any Arab country. They know that their fate in the Arab world will be no better than that of the Palestinians living in Jordan, Syria, Lebanon and other Arab countries.

Tvískinnungur og hræsni borgarstjórnar Reykjavíkur

Nú ku SodaStream, fyrirtæki á svokallaða "vesturbakkanum" vera að loka starfsemi sinni vegna þess að fólk eins og Björk Vilhelmsdóttir hafa knúið á að Ísraelsk fyrirtæki skuli sniðgengin. 

Það sem Björk og aðrir borgarfulltrúar virðast ekki skilja er að aðgerðir þeirra snúa beint að "Palestínumönnum".  Fleiri hundruð "Palestínumanna" missa þar með vinnuna, en bróður partur starfsmanna SodaStream hafa einmitt verið "Palestínumenn".  Kaldhæðni örlagana.  Þannig er málum háttað hjá mörgum fyrirtækjum í Ísrael og þó einkum á "vesturbakkanum".

"Palestínumenn" og Ísraelar hafa unnið hlið við hlið og átt gott samstarf.  "Palestínumennirnir" hafa verið að fá sömu laun fyrir sömu vinnu og Ísraelsmenn.  Þeir njóta sömu réttinda og Ísraelsmenn, sjúkratryggingar sem og önnur réttindi.

Nú skora ég á Björk Vilhelmsdóttur að sjá til þess, þegar hún kemur til "Palestínu" að knýja á Abbas að skila þeim hundruðum milljarða dollara sem Bandaríkin, Evrópuþjóðir að aðrir hafa sent til "Palestínskra" ráðamanna sem fara áttu í að byggja upp fullkomin sjúkrahús, skóla o.fl. og vera "Palestínumönnum" til framdráttar.  Vitað er að Arafat og Abbas hafa stungið milljörðum á milljörðum ofan undan í sínar eigin þágu.

Enn fremur vil ég hvetja Björk til að sjá til þess að ráðamenn í "Palestínu" komi fram við samborgara sína af virðingu og án hótana og ofbeldis.  Að börnum í "Palestínskum" skólum séu kennd virðing fyrir lífinu, en ekki hatur og drápseðli eins og gert er.

Ef Björk Vilhelmsdóttir vill að tekið sé mark á sér verður hún að leggja allan tvískinnung til hliðar og vera sanngjörn í gagnrýni sinni, ekki bara beina spjótum sínum að Ísrael en loka augum sýnum fyrir því sem nágrannar þeirra gera, annað er hræsni.

Ísrael er umlukið óvinum á alla kanta, óvinum sem hafa það eina markmið að eyða Ísrael og öllum Gyðingum.

Við viljum verjast ofbeldi steðji það að okkur eða okkar nánustu, Ísraelsmenn hafa sama rétt og hver annar að verjast aðsteðjandi ofbeldi.

Fréttaflutningur frá átökum milli Ísraela og "Palestínumanna" hefur verið mjög svo litaður af Gyðinga hatri, á það ekki bara við um íslenska fjölmiðla.

Hér fyrir neðan er eldri bloggfærsla frá mér síða 4.febrúar 2014 sem fjallar um "Palestínumenn" í vinnu hja Ísraelsmönnum.

Undanfarið hefur verið fjallað um Ísraelska fyrirtækið SodaStream.  Í erlendum fjölmiðlum hafa menn farið mikinn og hótað því að eiga engin viðskipti við fyrirtækið vegna staðsetningar þess og eikum vegna þess að það er Ísraelskt.  "Vinir" Palestínumanna vilja helst láta loka fyrirtækinu og refsa þeim, vegna þess að þeir eru svo óvinveittir Palestínumönnum.

Það sem fólk gerir sér ekki grein fyrir er að 800 Palestínumenn vinna hjá SodaStream, einmitt í verksmiðju þeirri sem menn vilja láta loka.

Í Júdeu og Samaríu er talið að um 15.000 Palestínumenn vinni við hlið Ísraelsmanna, fá sömu laun og Ísraelsmennirnir og njóta sömu réttinda og þeir.  Laun Palestínumanna sem vinna hjá Ísraelskum fyrirtækjum eru tvisvar til þrisvar sinnum hærri en almenn laun annarra Palestínumanna, þ.e. þeirra sem hafa vinnu, en um 23% Palestínumanna eru atvinnulausir og 33% undir fátækramörkum samkvæmt staðli Palestínskra yfirvalda.

Hér fyrir neðan má sjá grein, á ensku, sem tengist frétt arabískrar sjónvarpsstöðvar, sem fjallaði um atvinnumál Palestínumanna hjá SodaStream.

Arab TV Report: “Working at Israeli Factories is Imperative for Palestinian Livelihood”

Posted by: Aryeh Savir February 4, 2014 , 12:50 pm

“In all toil there is profit, but mere talk tends only to poverty.” (Proverbs 14:23)

Palestinians work at a SodaStream factory on February 2, 2014 in the Mishor Adumim industrial park, next to the Maale Adumim. SodaStream, which manufactures a device for making carbonated drinks at home, has 25 factories around the world and employs 800 Palestinians and 500 Israelis at the Mishor Adumim plant. (Photo: Nati Shohat/Flash90)

JERUSALEM – The Al-Hura Arab language TV network ran a segment on unemployment in the Palestinian Authority. As part of the piece the reporter focused on Palestinians employed by Israeli owned factories in Judea and Samaria, factories which are constantly under the threat of divestment and sanctions, especially by countries from the European Union.

A Palestinian employee at the Barkan industrial park in Samaria told the reporter of his life: “I have five children, and have no other alternative. I need to feed my children. If I had the option I would work elsewhere, but there is no other employment in the area.”

Another employee said: “Living is expensive and the financial state is very difficult. There are places of employment that do not pay you in the end. Here I work and get paid every month with no problems.”

The reporter added that the financial state in the Palestinian Authority is dire, and that these workers, by working in Israeli factories help alleviate unemployment in the PA. “According to our data there is a 23% unemployment rate in the PA and 33% live under the poverty line as defined in the PA,” said Dr. Muhamad Aashatiya, Abu Mazen’s senior advisor and an economist. “It’s not enough to tell people not to work in Israeli factories. You need to provide an alternative,” he said.

According to data presented by the Palestinian Bureau of Statistics, Palestinian employees in Israeli factories earn two to three times more than the average pay earned by the general Palestinian population.

Deputy Head of the Samaria Regional Council Yossi Dagan, who was interviewed, explained: “There are ten large industrial centers in Judea and Samaria, in which some 15,000 Palestinians work side by side with Israeli employees. At Barkan alone 3,000 Palestinians are employed together with 3,000 Israeli employees. They work together, earning the same wages, enjoying the same social benefits, vacation days and pension as prescribed by Israeli law. They go on trips together. Coexistence between the two peoples happens here, and all are awarded with a good and respectable livelihood,” said Dagan.

Yehuda Cohen, director of the Lipsky plastic factory in the Barkan industrial center further added: “I say to all that the political struggle over the land should be left to Netanyahu and Abu Mazen. You must not harm the industrial parks. They serve as a bridge for peace and coexistence. We need to enlarge the industrial zones and give hope to more people”, Cohen stated. Relating to a possible boycott of Lipsky’s products he said: “If the boycott is successful it will bring suffering to people. Coexistence and livelihood can come only through mutual effort,” Cohen concluded.

If these factories are shut down as a result of boycotts, most Israeli workers will find another source of employment, as opposed to the Palestinians who will remain with no source of income.

 

„Mun engin áhrif hafa í Palestínu“

Sérlegur vinur "Palestínu" vinnur gegn hagsmunum "Palestínumanna".

Borgarfulltrúinn væntanlega vonandi fyrrverandi, veit hvað hún syngur.  Hún vill útiloka viðskipti við fyrirtæki sem hafa hundruð "Palestínumanna" í vinnu.  Ísraelsk fyrirtæki með "Palestínumenn" í vinnu eru að greiða þeim kaup sem þeir geta ekki fengið þó þeir væru í vinnu hjá "Palestínskum" ráðamönnum, þeir fá sama kaup og Ísraelsmenn fá greitt hjá umræddum fyrirtækjum. 

Björk vill að þetta fólk missi vinnu sína og öll þau hlunnindi sem því fylgir s.s. tryggingar, heilbrigðis og félagslegs eðlis sem þeir njóta við það að vinna hjá Ísraelskum fyrirtækjum.  Björk vill augljóslega stuðla að frekari fátækt meðal "Palestínumanna".  Verði henni að góðu.

 

Reykjavík sniðgangi vörur frá Ísrael

Teikningar Charlie Hebdo eru ekki bara ósmekklegar...

...þær eru viðbjóður.  Þeir eira engum ekki einu sinni minningu lítilla saklausra barna.  Ótrúlegt að menn skuli sjá sér hag í að frambera slíkan viðbjóð.

 

„Börn múslima sökkva“

ESB sýnir sitt rétta andlit í samskiptum við "vini" sýna!!!, eða þannig.

Furðulegt er að í stað þess að fara bónarleiðina að "vinum" sínum þá nota menn hótunarleið til að ná vilja sínum fram.  Ég hélt að það væru bara lítil börn sem notuðu þá aðferð að byrja á að hóta í stað þess að leggja fram erindi eða biðja um eitthvað tiltekið.

ESB sýnir greinilega sitt rétta andlit í þessu máli sem og öðrum sem við höfum fengið smjörþefinn af.

 

Ísland taki á sig hluta vandans

Ánægður að lesa um fyrirhugað lagafrumvarp sem Samfylkingin ætlar að leggja fram...

...í dag þess efnis að tryggja lágmarks bætur fyrir elli- og örorkulífeyrisþega.  Auðvitað hefði ríkisstjórnin átt að vera búin að ganga frá þessu og hækka þessar bætur frá 1.maí s.l.  Þarna er um fólk, einstaklinga að ræða sem þarf, ekki síður en aðrir, að geta haft nóg fyrir sig og sína. 

Það er skömm að láta þessa hópa sitja eftir meðan aðrir fá sitt og það jafnvel í krafti verkfalla.  Þessir hópar geta ekki notað verkfallsvopnið og á ekki að þurfa þess, það á bara að vera sjálfsagður hlutur að hugað sé að því að þau hafi það sem til þarf til að lifa af. 

Og þó svo einhverjir hafi nóg og jafnvel umfram og geti lagt til hliðar, er eitthvað að því? Það er bara hið best mál ef öryrkjar og ellilífeyrisþegar geta sparað, safnað fyrir einhverju sem það vanhagar um eða jafnvel geta leyft sér þann munað að safna fyrir sólarlanda ferð.

 

300 þúsund króna lágmarksbætur

Á meðan ríkissjóður vex og dafnar eru margir örorku- og ellilífeyrisþegar í erfiðleikum með að láta enda ná saman.

Það er fagnaðarefni að útlit er fyrir verulegum afgangi á fjárlögum fyrir næsta ár.  Á sama tíma er það enn sorglegra að ellilífeyris- og örorkuþegar skuli sitja eftir meðan aðrir eru að fá góða launahækkun.

Margir ellilífeyris- og örorkuþegar búa við bág kjör. Eins má benda á að allt of margir eru á götunni og hafa ekki í nein hús að venda.  Þeir eru uppá náð og miskunn Hjálpræðishersins sem hefur verið blessun fyrir marga í erfiðleikum og Reykjavíkurborgar sem sker við nögl þegar að fátækum kemur og öðrum þeim sem í erfiðleikum eiga.

Nú er lag, ríkissjóður stendur vel, nú á ríkisstjórnin að láta hendur standa fram úr ermum og leiðrétta bág kjör þeirra sem rétt skrimta.  Við eigum ekki að þurfa að horfa uppá 400-500 manns í viku hverri þurfa að leita á náðir Mæðrastyrksnefndar til að lifa af.  Þetta er bara það fólk sem lætur sig hafa það að fara bónarveginn.  Það eru mun fleiri sem finnst það niðurlægjandi og lætur sig bara vanta og sleppa máltíðum bíðandi næstu útborgunar bóta svo hægt verði að versla inn og seðja sárasta hungrið.

Á meðan ríkissjóður vex og dafnar eru margir örorku- og ellilífeyrisþegar í erfiðleikum með að láta enda ná saman.

Viljum við hafa Ísland svona??????

 

Afgangur og lækkun skulda

Hver er grunnur flóttamanna vandans og hver er lausn hans? Til umhugsunar!

Mér þykir það leitt, en ég verð að taka undir með Pútín Rússlands forseta, flóttamanna vandamálið er vesturveldum um að kenna.  Obama Bandaríkja forseti á trúlega stærstan þátt í þessum vanda.  Hann stuðlaði að hinu svo kallaða "Arabíska vori", auk þess sem stuðningur hans við Bræðralag múslíma og vopnvæðingu hryðjuverkahópa hefur leitt til þessa ófarnaðar sem við erum að horfa uppá.  Það er rétt sem Pútín segir, Evrópskir ráðamann og utanríkisráðherra Íslands þar með talinn, hafa fylgt Obama í blindni.

Vandi flóttamanna verður ekki leystur með því að hleypa öllum flóttamönnum inn í Evrópu, það mun aðeins á endanum leiða til algerar upplausnar í álfunni.  Það þarf að búa svo um hnútana að fólk geti lifað í heimalandi sínu, í sínum eigin heimahögum, við öryggi og í sátt við land sitt og þjóð.  Það þarf að hjálpa þessu fólki að endurreisa þjóðfélög sín, atvinnu- og efnahagslíf.

Með því að hleypa hundruðum þúsunda flóttamanna inn í lönd sem eiga í miklum erfiðleikum fyrir verður til þess að gera illt verra og mun að lokum verða lítil hjálp fyrir þá sem þangað leita.  Þegar stjórnvöld munu ekki geta sinnt flóttafólkinu sem skildi, nú ég tala ekki um þá innfæddu sem eiga nú þegar í mestu vandræðum með að lifa af því sem það hefur, mun upplausn og óeirðir verða daglegt brauð.  Er kannski verið að stuðla að því leynt og ljóst að koma öllu í uppnám í Evrópu og víðar?

Stjórnvöld, hvort heldur á Íslandi eða annarsstaðar, ættu að taka umræðuna og ígrunda vel hver besta lausn flóttamanna sé, áður en rótækar, óafturkræfar ákvarðanir verða teknar.

Hver er grunnur flóttamanna vandans og hver er lausn hans?

 

Pútín sá vandann fyrir