Örlagadagar í lífi þjóðar

Örlög íslensku þjóðarinnar gætu ráðist í dag og næstu daga.  Í dag mun Alþingi greiða um það atkvæði hvort sækja beri um aðild að Evrópusambandinu og þar með hvort framselja beri fullveldi þjóðarinnar í hendur útlendinga.

Á næstu dögum mun ráðast á Alþingi hvort leggja eigi ofurbirgðar á þjóðina með því að samþykkja Icesave-samningana.

Mikil er ábyrgð þeirra sem sitja á þingi þessa dagana.  Fyrir síðustu kosningar gengu ýmsir stjórnmálamenn fram og lýstu skoðunum sínum á þessum málum.  Til að mynda gegnu Vinstri grænir vasklega fram í þeirri afstöðu sinni til ESB að þangað bæri okkur ekki að fara okkur væri betur borgið utan ESB.  Þessi afgerandi afstaða VG varð þess valdandi að fjöldi fólks ákvað að ljá þeim atkvæði sitt og í því trausti að Vinstri grænir væru menn orða sinna.  Nú hefur komið á daginn að meirihluti VG á þingi hafa snúið við blaðinu og mæla með aðildarumsókn og hefur formaður þeirra farið þar fremstur í fararbroddi.  Þetta hefur valdið því að samflokksmenn formannsins í hans eigin kjördæmi hafa látið óánægju sína í ljós og það ótæpilega, en formaðurinn situr við sinn keip og metur stjórnarsetu sína meira virði en hag og vilji þjóðarinnar.

Með hreinum ólíkindum er að einfaldur meirihluti þingmanna getur skuldbundið þjóðina með því að leggja á hana þær ofurbirgðar sem Icesave er og framselt fullveldi hennar í hendur útlendinga með það að sækja um aðild að ESB.  Í svona miklum og afdrifaríkum málum ætti það að vera reglan að 2/3 eða 3/4 þyrfti til til að gera svo alvarlegar breytingar á stefnu og hag þjóðarinnar. 

Að sjálfsögðu ætti þingið að ákveða að leggja ESB málið í hendur þjóðarinnar á bindandi hátt, það þarf ekki stjórnarskrárbreytingu til, Alþingi getur tekið þá ákvörðun að þjóðaratkvæðagreiðsla skuli fara fram og skuli hún vera bindandi.  Ef Alþingi getur tekið ákvörðun um að framselja fullveldið þá getur það á sama hátt ákveðið slíka þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það hefur verið kappsmál Jóhönnu Sigurðardóttur, frá því hún gerðist forsætisráðherra og samflokksmanna hennar að leggja þann klafa á þjóðina að ganga í ESB án þess að spyrja þjóðina álits.  Það væri eins og ef einhver tæki þá ákvörðun að Jóhanna skuli flytja úr húsi sínu og byggja sér nýtt á Kolbeinsey og þar skuli hún búa, án þess að hún hafi nokkuð um það að segja.  Ég er hræddur um að þá heyrðist hljóð úr horni.

Nei, yfirgangur ríkisstjórnarinnar í garð almennings er yfirgengilegur, hvort sem um ESB málið er að ræða eða Icesave.  Það á bara að valta yfir þjóðina og troða á henni með skítugum skónum.

Ef þetta fólk lætur ekki segjast, þá má bóka það að þau munu ekki sitja lengi við stjórnvölin.  Ég spái því að kosningar verði í haust, ekki síðar en í október og verða þau hrakin frá völdum með skömm.

 

Atkvæði greidd um ESB-tillögur síðdegis í dag