Af hverju er Sjálfstæðisflokkurinn rúinn trausti?

Fram að Icesave III var ég gallharður Sjálfstæðismaður, en þegar þingflokkurinn, með nokkrum undantekningum þó, lagðist á sveif með ríkisstjórninni og ætlaði að leggja á skattgreiðendur óbærilegar birgðar, þá sagði ég skilið við flokkinn.

Bjarni og þeir sem honum fylgdu að málum sýndu óheilindi gagnvart þjóðinni og það kann ég ekki að meta.  Afstaða Bjarna til ESB aðlögunar og aðildar hefur mér þótt ótrúverðug, hann hefur ekki haft manndóm í sér til að stíga fram og segja "Nei við viljum ekki ganga í ESB", þvert á móti hafa öll hans svör verið loðin þrátt fyrir samþykktir landsfundar flokksins.

Bjarni hefði gert sjálfum sér og flokknum greiða hefði hann ákveðið að bjóða sig ekki fram til formanns fyrir síðasta landsfund.  Þá hefði fólk eflaust fengið að heyra hvað Hanna Birna stæði fyrir, en því miður þá verð ég að viðurkenna að ég hef ekki hugmynd um afstöðu hennar, t.d. til ESB aðildar.

Sú var tíðin að maður gat verið viss um afstöðu forystumanna Sjálfstæðisflokksins til brýnna mála, en því er ekki að heilsa í dag.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins, er eini stjórnmálaforinginn nú í dag sem talar skírt og á mannamáli, þó svo að nokkrir kratar skilji það ekki.

Hefði einhver sagt mér fyrir nokkrum mánuðum að ég ætti eftir að kjósa Framsókn, hefði ég talið hinn sama ekki öllu mjalla, þann flokk hef ég aldrei kosið og fram að þessu aldrei komið það til hugar.  Nú aftur á móti skoða ég þann möguleika af fullri alvöru, þar sem minn gamli flokkur hefur ekki sýnt að hann sé traustsins verður.

Áður fyrr var Sjálfstæðisflokkurinn í öndvegi við að sigla þjóðarskútunni í gegnum hvern ólgusjóinn á fætur öðrum og gerði það af mikilli festu og öryggi.  Í dag virðist forusta flokksins ekki vita hvert skuli halda, hvaða stefnu skuli taka.  Ég óttast það að ef Sjálfstæðisflokkurinn kæmist í þá stöðu að stýra þjóðarskútunni, myndi haldið á sömu braut og Samfylkingin hefur valið, það er beint inn í brimskafl ESB-dauðans, þar sem engu er eirt og öllu til kostað á kostnað skattgreiðenda, hins almenna launamanns, án þess að blikna og láta þá ófreskju vaða yfir land og þjóð á skítugum skónum, eins og þeir hafa gert víða í Evrópu og nú síðast á Kýpur.

Meðan forusta Sjálfstæðisflokksins getur ekki talað skírt og unnið af festu að þeim málum sem skiptir þjóðina máli, þá sé ég mér ekki fært að snúa mér að þeim flokki, ég verð að leita á önnum mið.

 

Formannsskipti engin óskastaða

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 12.4.2013 kl. 15:01]

Sjaldan sér maður skrifað um Evrópumál af jafn litlu skilningleysi og með jafn öfgafullu hugarfari og hér má að lesa 

[Tómas Ibsen Halldórsson, 12.4.2013 kl. 15:48]

Jón Ingi, ég geri mér ekki vonir um að þú skiljir það, enda ertu krati.  Því miður hvorki sjá kratar né heyra sannleikann um ESB, bara það sem hentar og fellur að þeirra þráhyggju.

[Sigurður Þorsteinsson, 12.4.2013 kl. 16:39]

Fyrir hrun skrifaði Bjarni Benediktsson grein um ESB. Þar sagði hann að ef meirihluti þjóðarinnar væri þeirrar skoðunar að þeir vildu viðræður við ESB ætti Sjálfstæðisflokkurinn ekki að vera á móti þeim viðræðum. Þetta sagði Bjarni á sama tima og hann sagðist ekki hafa trú á því að jákvæð niðurstaða fengist.

Fyrir mér er þetta lýðræðisleg hugsun, sem fer ílla í einhverja. Sumir skilja ekki svona afstöðu og það er líka í lagi.

Eitt af því sem ég gagnrýndi á síðasta Landsfundi voru þeir sem ekki hafa kunnáttu að vinna með fólki með mismunandi áherslur. Breytingin á ályktun varðandi ESB er dæmi um það. Mismunandi áherslur á afgreiðlu Icesave er annað og það að láta sér detta í hug að setja eigi lög sem banni að verðtryggja lán er fáheyrð forræðishyggja. Hugmyndafræðin á bak við Stétt með stétt hugnast mér betur. Umhyggja fyrir þeim sem minna mega sín á sama tíma og við eflum atvinnulífið til þess að við getum gert betur. Með þá hugsun ættum við Jón Ingi, þú Tómas og ég að geta unnið saman, alveg án tillits til þess hvaða flokk við kjósum til þess að ná árangri. 

Verði niðurstaða úr þjóðaratkvæðagreiðslu að ljúka viðræðunum við ESB þá mun ég styðja þá niðurstöðu og það kæmi mér ekki á óvart að það verði niðurstaðan. Þá erum við Jón Ingi Cæsarsson sammála. Við Jón erum lika sammála um margt í umhverfismálum og að Eyjafjarðarsvæðið sé eitt það fallegasta á landinu. Það þýðir hins vegar ekki að við séum sammála um alla hluti eða leiðir í málum.

Tómast af okkar góðu kynnum og skoðanaskiptum finnst mér að við séum samherjar. Í næstu kosningum vil ég fara inn í næsta kjörtímabil af ábyrgð,. Ekki setja fram loforðalista sem er í engu samræmi við það ástand sem ríkir. Það var e.t.v. eitt af mistökum síðustu ríkisstjórnar að lofa hlutum sem enginn möguleiki var að standa við eins og með atvinnu og skjaldborg fyrir heimilin. Þú velur áhættuna, og ég virði það val. 

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 12.4.2013 kl. 18:28]

Ef Sjálfstæðisflokkurinn hefði í raunveruleikanum farið eftir boðorðununum 10, þá stæði hann ekki í þeim sporum að reyna að réttlæta öll sviknu boðorðin, án raunhæfra raka, og ætlast þó til þess að fá stuðning fátækra, sannkristinna og óflokksbundinna einstaklinga.

Hér hefur sannkristni náungakærleikurinn raunverulegi týnst í falspeninga-hafrótinu spillta!

Slíkt fals-peninga-valda-veganesti er ekki nærandi fyrir nokkra sál.

M.b.kv.

[Tómas Ibsen Halldórsson, 12.4.2013 kl. 22:19]

Sæll Sigurður og þakka þér fyrir þitt innlegg.

Ég er þér að mestu leiti sammála.  Það er nú svo að oftast hef ég reynt að fara eftir höfðinu, þegar að stjórnmálum kemur, en nú finn ég mig knúinn til að fara eftir hjartanu.  Ég vona að Sjálfstæðisflokkurinn muni plumma sig, ná áttum og leggja sitt af mörkum þjóð okkar til heilla.

Anna Sigríður, ég þakka þér fyrir innlitið og þitt innlegg í umræðuna.

[Sigurður Þorsteinsson, 13.4.2013 kl. 06:15]

Tómas þú ættir að líta á vef framtíðarflokksins þeir bjóða einfaldlega best xff.is

[Samstaða þjóðar, 13.4.2013 kl. 09:30]

 

 

Alburðarás síðustu daga er »Drama« sem sett er á svið, en ekki raunveruleg stjórnmál. Orðið »drama« merkir gerningur, eða eins og því er lýst á Wikipedia:  

»Drama is the specific mode of fiction represented in performance. The term comes from a Greek word meaning "action" (Classical Greek: drama), which is derived from the verb meaning "to do" or "to act" (Classical Greek: draō). The enactment of drama in theatre, performed by actors on a stage before an audience, presupposes collaborative modes of production and a collective form of reception.«

  Vandamál Sjálfstæðisflokks er hvorki Bjarni Benediktsson né Hanna Birna Kristjánsdóttir. Vandamálið er firring flokks-forustunnar í heild, sem hefur glatað öllu sambandi við hinn almenna flokksmann. Við sáum þetta skýrt í Icesave-málinu og við sjáum þetta skýrt í Snjóhengju-málinu. 

 

Þetta hefur einnig komið skýrt í ljós í ESB-málinu og hefur nú þegar komið fram varðandi Evrópustofu. Við höfum séð hvernig forustan umgengst kröfu flokksmanna um peningastefnu (fastgengi) sem yrði til gagns fyrir þjóðina og veitt þráðan efnahagslegann stöðugleika.

 

 

Forustan hefur það viðhorf, að flokksmenn séu hálfvitar sem ekki sé takandi mark á. Þrátt fyrir ýtrekaðar og skýrar samþykktir Landsfunda, fer forustan sínu fram með ákvarðanir sem einkennast af heimsku og eru skaðlegar fyrir þjóðina. Hér er stutt frásögn af fyrsta þætti »dramans«:  Sjálfstæðisflokkur býður upp á »dramatískt« leikverk í aðdraganda kosninga  Loftur Altice Þorsteinsson.