Blekkingar um "séreignasparnaðinn"

Þegar séreignasparnaði var komið á var fólk hvatt til þess að taka þátt í slíkum sparnaði því það myndi koma þeim að notum þegar það hætti að vinna og færi á eftirlaun.

Það er deginum ljósara að um blekkingaleik var að ræða.  Bankarnir og lífeyrissjóðirnir hafa halað inn fúlgum fjár til þess að bruðla með og láta í hendur óvandaðra manna.

Nú, þegar menn og konur sem af "fyrirhyggju" lögðu inn á séreignasjóði, tekur út sparnaðinn sinn, þá eru aðrar greiðslur skertar, þannig að það stendur í sömu sporum og það hefði staðið í hefði það ekki lagt í þennan "sparnað".

Niðurstaðan er sem sagt sú að það borgar sig ekki að hafa fyrirhyggju, það borgar sig ekki að spara.  Fólk sem er með slíkan sparnað ætti að taka hann út áður en það kemst á eftirlaun og geyma fjármuni sína annarsstaðar en inni á bankareikningum, einhversstaðar þar sem skattmann kemst ekki með fingurna. 

Ríkisvaldinu er ekkert heilagt, þar sem það sér einhverra aura von, þar eru þeir komnir með puttana.  Ríkisvaldið passar upp á það að eldri borgarar og öryrkjar hafi það örugglega skítt.  Þannig hafa vinstri menn alltaf spilað, þegar þeir eru í stjórn, en barmað sér í nafni eldri borgara og öryrkja, þegar þeir eru í stjórnarandstöðu.

Slæmt er þeirra óréttlæti, verra er þeirra réttlæti. 

 

Kostar tvo milljarða