Evru-ríki í sjálfheldu

Það er engin góð lausn til á vanda Evru-ríkjanna.  Skuldavandi þeirra er stórkostlegur og engin auðveld leið út úr þeim vanda.  Bankar Evru-ríkjanna hafa ausið fé í þessi ríki í von um að hagnast verulega á þeim lánveitingum.  Nú er svo komið að flest Evru-ríkjanna eru orðin ofurskuldsett og sum hver komin í greiðsluþrot og eru Grikkir þar fremstir í flokki, en skammt á hæla þeim koma Portúgalar, Spánverjar, Írar og Ítalir sem sigla hraðbiri í strand.

Ef afskrifa á eitthvað af skuldum þessara ríkja, sem virðist eina leiðin til að bjarga þeim, lenda bankarnir í greiðsluþroti, eins og gerðist hér á landi árið 2008.  Þá þurfa Evru-ríkin að leggja bönkunum til fé til þess að bjarga þeim frá þroti.  En hvar á að ná í það fé???  Ríki Evru-landa eru ekki í þeirri stöðu að geta ausið fé í bankana, nema kannski Þýskaland en almenningur þar í landi er ekki tilbúinn að axla þá byrði.  Þá þurfa Evru-ríkin að taka lán hjá bönkunum sem eru að fara á hausinn, nú eða að stórhækka skattaálögur á almenning.

Hvaða leið sem valin verður mun ekki verða til vinsælda fyrir þá ráðamenn sem standa frammi fyrir því vali.  Þau eru ekki öfundsverð þau Merkel og Sarkozy, en þau virðast hafa tekið sér einræðisvald á lausn þessara erfiðu mála og mun niðurstaðan, hver sem hún kann að verða, leiða til þess að þau missi völdin "eftirsóknarverðu".

Evran er komin í sjálfheldu og mun hún ekki bjarga neinu, þrátt fyrir tröllatrú sumra stjórnmálamanna hér á landi á ágæti hennar.  Evran hefur aðeins orðið fótakefli Evrópusambandsins til hrösunar á sama tíma og hin veika íslenska króna hefur komið okkur til bjargar.

 

Pólitískur vilji til að leysa vandann