Íslenskt réttarkerfi

Í hnotskurn er íslenskt réttarkerfi svona:  Sá sem brýtur á rétti annars, hvort heldur með því að valda líkamlegu-, tilfinningalegu- eða efnahagslegu tjóni, á meiri rétt en sá sem brotið er á. 

Ekki er hægt að skilja dóms- og lögregluvaldið á annan veg.

Síðast liðið haust komst upp um bandarískan fjárglæframann, hann var sóttur heim settur í járn og leiddur út að öllum viðstöddum ásjáandi.  Ekki var ákæru- né dómsvaldið að velkjast í vafa um hvað gera skildi, maðurinn var ákærður og nú er búið að dæma hann til 150 ára fangelsisvistar, sjálfsagt verður farið að slá allverulega í hann loksins þegar hann lostnar.

Það má segja margt misjafnt um bandarískt réttarkerfi, en þar er allavega tekið á málum, nokkuð sem menn mættu læra hér á landi.

 

Réttindi spilltra ofar á baugi

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 3.7.2009 kl. 14:45]

Ég var nú ekki með þann málaflokk í huga þegar ég skrifaði framangreint, en takk fyrir ábendinguna Skorrdal.

[Elle_, 3.7.2009 kl. 16:09]

Alltof vægt, bara hlægilega vægt, er tekið á ofbeldis-glæpum og svika-glæpum eins og viðkomandi banka- og ehf- svikum sem tengjast falli bankanna.  Hins vegar, steli strákur Opal-pakka úr búð vantar ekki sakfellinguna.  Og ekki vantar heldur viðvaranirnar í búðunum um að allir glæpir verði kærðir til lögreglu: 'Þjófaskilti´ blasa við manni í inngangi í Bónus sem dæmi.  Kannski úr hörðustu átt?!?